((ما از خدائيم و بسوي او باز مي گرديم )). و گريه زيادي كرد.

چون سببش را سئوال كردند: فرمود:

جبرئيل مرا از زميني كه نزد شّط فراط است خبر داد كه آن را كربلا ميگويند، فرزندم حسين (ع ) را در آنجا شهيد مي كنند، گويا مي بينم محل شهادتش و موضع دفنش را، و گويا اسيران را سوار بر جهاز شتران سوار مي بينم و سر فرزندم حسين را به هديه برند... (54)