روي الترمذي بسنده عن سلمي ، قالت : «دخلت علي اُم ّ سملة و هي تبکي ، فقلت :ما يبکيک ؟ قالت : رأيت رسول الله (ص) - تعني في المنام - و علي رأسه و لحيته التراب ،

فقلت : مالک يا رسول الله؟ قال : شهدت قتل الحسين آنفاً.»

ترمذي به سند خود از سلمي روايت کرده است : «خدمت ام سلمه رسيدم و او گريه مي کرد، از ام سلمه پرسيدم : چرا گريه مي کني ؟ او در پاسخم گفت : رسول خدا (ص) را ديدم - منظورش ديدن در خواب بود - سر و صورت و محاسن آن حضرت پر از خاک بود،عرض کردم : اي رسول خدا (ص) شما را چه شده است ؟ حضرت فرمود: همين حالا شاهد کشته شدن حسينم بود.»

ترمذي اين حديث را در سنن خود ذکر کرده نموده است ، و هم چنين مضمون اين حديث را حاکم نيشابوري ، ابن اثير، بيهقي شافعي ، ابن حجر عسقلاني و غيره به تفصيل ذکر کرده اند.

عن ابن عبّاس ، قال : «رأيت النبي (ص) فيما يري النائم نصف النهار، أشعث و أغبرمعه قارورة فيها دم ، فقلت : با نبي ّ الله ما هذا؟، قال : هذا دم الحسين وأصحابه لم أزل التقطه منذ اليوم ، قال : فأحصي ذلک اليوم فوجدوه قُتل قبل ذلک بيوم .».

از ابن عبّاس روايت شده است : «پيامبر خدا (ص) را نيم روز در خواب ديدم که پريشان و خاک آلود بود که شيشه پر از خون با خود داشت ، عرض کردم : اي پيامبر خدا! اين چيست ؟ در جواب فرمود: اين خون حسين و اصحابش است که امروز پيوسته در اين شيشه جمع کردم . ابن عباس گفت : آن روز را شمارش کرده و ضبط کردم ، و بعداً معلوم شدکه حسين (ع) يک روز پيش از آن به شهادت رسيده بود.».

حاکم نيشابوري اين حديث را از ابن عباس در کتابش روايت کرده است ، و هم چنين اين حديث به همين مضمون در مسند احمد حنبل ، و اسد الغابة ، الاستيعاب ،الإصابة و نيز در غير آن ها با اندک تفاوتي در لفظ و طريق وارد شده است .