بازگشت

جزاي سياهي لشگر


ابونصر حر مي گويد: مردي را ديدم که کور شده بود، علت کوري او را پرسيدم. گفت:

«من در ميان سپاه عمر سعد بودم، پس از حادثه ي شهادت اباعبدالله هنگامي که شب شد در عالم خواب ديدم در کنار رسول خدا طشتي گذارده بودند و در آن مقداري خون و يک پر وجود دارد. ياران عمر سعد را حاضر کردند و مرا نيز در صف آنان قرار دادند.

رسول خدا آن پر را از ميان طشت برداشت و به چشم آنها کشيد، تا اينکه نوبت به من رسيد.

ترسان و لرزان گفتم:

«اي رسول خدا! سوگند به خدا که من نه شمشيري کشيدم و نه نيزه اي بلند کردم و نه تيري پرتاب کردم و به حسين و اصحابش ابدا آسيبي نرساندم.»

پيامبر اکرم فرياد زد:

«آيا بر سياهي لشگر دشمنان ما نيفزودي، اين خون فرزندم حسين است.»

سپس دو انگشت (سبابه و وسطي) را به آن خون زد و به چشم من کشيد.

صبح که از خواب برخاستم ديدم چشمانم کور شده اند.» [1] .

اين روايت عجيب از شيعه و سني نقل شده است.

پاورقي

[1] مناقب، ابن‏مغازلي شافعي، ص 405، - معجم الکبير، طبراني، ص 147 - کفايه، حافظ گنجي، ص 291 - مقتل الحسين، مقرم، ص 450.