قرآن بارها مي فرمايد: به منطق و حقّ فکر کنيد، نه به تعداد نفرات و تعبيراتي از قبيل: اکثرهم لا يعملون [1] ، اکثرهم فاسقون [2] ، اکثرهم کاذبون [3] را به کار برده است.

قرآن مي فرمايد: هر گامي و کلامي بايد بر اساس بصيرت باشد ادعوا الي اللّه علي بصيرة اَنا و مَن اتّبعي [4] در امام حسين عليه السلام و حضرت ابوالفضل و اصحاب عليهم السلام روز عاشورا ده سخنراني کوتاه براي موعظه و ارشاد مردم داشتند.

قرآن، از ايثارگران تجليل مي کند؛ و يؤثرون علي انفسهم [5] ، در کربلا جلوه هاي بسياري از ايثار به چشم مي خورد که نمونه ي بارز آن ايثار حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام است.

قرآن به عفو کردن و پذيرش عذر مردم سفارش مي کند که نمونه ي بارز آن در کربلا عفو و بخشش حرّبن يزيد رياحي است.

قرآن مي فرمايد: و العاقبة للمتّقين [6] و و العاقبة للتقوي [7] در کربلا نام نيکي از دهها هزار جنايتکار نيست، امّا نام 72 تن سرباز امام حسين عليه السلام همچنان زنده است.

قرآن مي فرمايد: اي پيامبر! ما نامت را بلند داشتيم؛ و رفعنا لک ذکرک [8] ، در کربلا نام حسين عليه السلام براي هميشه بلند آوازه ماند.

قرآن مي فرمايد: اُمرت لان اکون اوّل المسلمين [9] يعني رهبر بايد پيشگام باشد و در کربلا امام حسين عليه السلام فرزندش علي اکبر عليه السلام را قبل از جوانان بني هاشمي به ميدان نبرد فرستاد.

قرآن مي فرمايد: فاستقم کما اُمرتَ و مَن تابَ مَعَک [10] اي پيامبر! تو و يارانت استقامت بورزيد، در کربلا بهترين جلوه هاي استقامت را در امام حسين و يارانش عليهم السلام مي بينيم.

قرآن به جاي نام بردن از افراد، ملاک ها و معيارها را بيان مي کند. مثلاً مي فرمايد: مولاي شما کسي است که در رکوع نمازش انگشتر خود را به فقير داد و در يک لحظه بين نماز و زکات را جمع کرد، و اين مردمند که بايد جستجو کرده مصداق آيه را پيدا کنند، در کربلا امام حسين عليه السلام نفرمود: من با يزيد بيعت نمي کنم بلکه، بلکه فرمود: مثلي لايبايع مثله يعني خطِ ستيز حقّ و باطل در طول تاريخ بوده، هست و خواهد بود.

قرآن مي فرمايد: بدي هاي مردم را با خوبي جواب دهيد؛ ويدرؤن بالحسنة السيئة [11] ، در کربلا حُرّ راه را بر امام مي بندد، ولي امام حسين عليه السلام به تشنگان لشکر حُر و حتّي به اسب هاي آنها آب مي دهد.

قرآن پيروي از خدا و اولياي الهي و وفاداري را سفارش مي کند، برخي ياران امام حسين عليه السلام که جان خود را براي نماز ظهر عاشورا سپر کرده و تيرها را به جان خريدند هنگامي که امام بعد از نماز و در لحظه آخر عمر آنان بالاي سرشان آمد آنها پرسيدند: آيا وفا کرديم؟ گويا تا آن لحظه نسبت به وفاداري خود شک داشتند!

قرآن در بسياري از آيات سفارش به توحيد مي کند، جمله اي که امام حسين عليه السلام فرمود: لا معبود سواک بهترين جلوه ي اين آيات است.

قرآن به نهي از منکر و غيرت ديني و دفاع از حريم سفارش مي کند، در کربلا آخرين جمله امام حسين عليه السلام در گودي قتلگاه به لشکر يزيد اين بود که به خيمه هاي من حمله نکنيد و ناموس مرا پاس داريد و اگر دين نداريد لا اقل در دنيا آزاد مرد باشيد!

قرآن به تسليم و رضا در پيشگاه خدا سفارش مي کند، امام حسين عليه السلام نيز که روزي بر دوش پيامبراسلام صلّي اللّه عليه و آله و روزي زير سُم اسبان، در هر حال راضي و تسليم خداوند است.