وجود تمام معصومين : نور خداوند هستند، مخصوصاً وجود با برکت امام حسن و امام حسين (ص). اگر کسي به سوي نور، حرکت کند، بايد داراي عدالت ، تقوا و رهايي از هواهاي نفساني باشد؛ زيرا با گناه و معصيت که ظلمت و تاريکي است ـ رسيدن به نورامکان ندارد. لذا در آيات و روايات متعدد آمده است که نور امامان سبب هدايت است : از پيامبر (ص) نقل شده است که فرمود:

«لَمّا خَلَق َ اللهُ الجَنَّة َ، خَلَقَها مِن ْ نُورِ وَجْهِه ِ، ثُم ّ أَخَذَ ذلِک َ النُّورَ فَقَذَفَه ُ، فَأَصابَنِي ثُلْث ُالنُّور، وَأَصاب فاطِمَة ثلْث ُ النّورِ، وَأَصاب َ عَلِيّاً وَأَهْل ُ بَيْتِه ثُلْث ُ النُّورِ، فَمَن ْ أَصابَه ُ مِن ْ ذلِک َالنُّورِ إهْتَدي إلي وِلايَة ِ آل ِ مُحمّدٍ، وَمَن ْ لَم ْ يُصِبْه ُ مِن ْ ذلِک َ النّورِ ضَل َّ عَن وِلايَة ِ آل ِ محمّدٍ».

«هنگامي که خداوند، بهشت را از نور خود آفريد، سپس آن نور را پراکنده کرد، به من و فاطمه يک سوم از آن نور رسيد و به علي و اهل بيتش يک سوم از آن نور رسيد. پس به هرکسي که از آن نور برسد، به ولايت آل محمّد (ص) هدايت پيدا مي کند و به کسي که از آن نور نرسد، به ولايت آل محمد:، گمراه مي شود».