وقتي امام را شناختيد و معرفت به امام پيدا کرديد، آنگاه هر چه دلتان مي خواهد عمل صالح انجام دهيد، براي اينکه امام را شناخته اي و مي فهمي چه جور عمل صالح انجام دهي، شرط قبول عمل را پيدا کرده اي. حالا که امام شناس شده اي، حالا که علي شناس شده اي، حالا که حسين شناس شده اي، هر چه مي خواهي عمل خير کن. من کي گفتم وقتي امام را شناختي، هر فسق و فجوري را که خواستي انجام بده؟ [1] .