بنابر روايات زيادي که از پيامبر و ائمه معصومين عليهم السلام رسيده است، امام معصوم از صلب پاک و طاهر اباعبداللّه الحسين عليه السلام مي باشند.

امام حسين عليه السلام مي گويد: «من و برادرم (در خردسالي) نزد جدّمان، رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم رفتيم. آن حضرت من و برادرم را بر روي پاهاي خود نشاند. سپس ما را بوسيد و فرمود:

«پدرم فداي شما دو امام صالح باد! خداوند شما را از من و پدر و مادرتان برگزيد. از صلب تو ـ اي حسين ـ امام (ديگر) را برگزيد که نهمين آنان قائم آنان ـ عجّل اللّه تعالي فرجه ـ است. همه شما در فضيلت و منزلتي که نزد خدا داريد، برابريد.» [1] .

در روايت ديگري آمده است که پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «روز قيامت، عرش خدا به تمام زينت ها آراسته مي شود و امام حسن عليه السلام بالاي يکي از منبرها و امام حسين عليه السلام بالاي منبري ديگر قرار مي گيرند. خداوند عرش را با وجود اين دو بزرگوار مي آرايد، همچنان که دو گوشواره، زن را مي آرايد.» [2] .