بازگشت

تبلور کرامات و ارزشهاي اخلاقي


لازم است از مجالس يادآور قيام عاشورا جهت تثبيت و استوار شدن پايه هاي ايمان و فضيلت تقوا و ارزشهاي اخلاقي در ميان مسلمانان استفاده شود، چرا که آراسته شدن به صفات والاي انساني مسلمانان را در برابر بيماريهاي گوناگون رواني که اکنون در جهان مادّيگر منتشر گرديده مصون مي دارد، چنانکه بايد در جهت گسترش و تقويت هرچه بيشتر اين صفات و ارزشها در افراد تلاش گردد که صفات و خصلتها داراي مراتب و درجات مي باشند.

ضروري است براي ارشاد و تبليغ و نشر احکام الهي از تعاليم حيات بخش پيامبر عظيم الشأن اسلام صلي الله عليه وآله وسلم که امّتها را به تطبيق شورا و به اجرا در آوردن آزاديهاي اسلامي و تحقّق امّت واحده و اخوّت اسلامي، برقراري صلح و آرامش و عمل به وظيفه عقلي و ديني امر به معروف و نهي از منکر دعوت نموده و در پرتو آنها سعادت در دنيا و آخرت را وعده فرمود، به بهترين وجه بهره برداري شود.

براي تحقّق اين مفاهيم و جامه عمل پوشاندن به اين اصول حياتي در جامعه اسلامي بود که پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله وسلم و امام اميرالمؤمنين و امام حسن عليهما السلام تا به آن حد تلاش و مجاهدت نمودند و امام حسين عليه السلام هم با قيام مقدّس خود در همان مسير قدم برداشته و در سخنان خود به هدف و انگيزه از قيام خود تأکيد فرمود: «إنّي لَمْ أَخْرُج أَشَرّاً وَ لا بَطَراً وَ لا مُفْسِداً وَ لا ظالِماً وَ إنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الإصْلاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّي وَشِيعةِ أبِي عَلي بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام» [1] .

و فرمود: «نَحْنُ وَ بَنُو أُمَيّةَ اخْتَصَمْنا فِي اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ قُلْنا: صَدَقَ اللَّهُ وَ قالُوا: کَذَبَ اللَّهُ، فَنَحْنُ وَ إيّاهُمَا الخَصْمانُ يَوْمَ القيامَةِ» [2] .

و خطاب به پروردگار متعال عرضه داشت: «اللَّهُمَّ إنَّکَ تَعْلَمُ أَنَّهُ لَمْ يَکُنْ ما کانَ مِنَّا تُنافِساً فِي سُلْطان وَ لا التِماساً مِنْ فُضُولِ الحُطام وَ لکِن لَنَري المَعالِمَ مِنْ دِينِکَ وَ نظَرَ الإصلاح فِي بِلادِکَ وَ يَأمَنُ المَظْلُومُونَ مِنْ عِبادِکَ وَ يَعْمَلُ بِفَرائِضِکَ وَ سُنَنِکَ وَ أَحْکامِکَ...» [3] .

که اگر در دو ماه محرّم و صفر که در سوگ شهادت سيّد شهيدان حضرت اباعبداللّه الحسين عليه السلام حداقل يک ميليون مجلس در سرتاسر کشورهاي اسلامي و غير اسلامي بر پا شود هيأتهاي برگزار کننده و مسئولين آن براي هر مجلس يک کتاب فرهنگي، اخلاقي يا اعتقادي و... در جهت آگاه کردن مردم نسبت به دين چاپ و به صورت رايگان توزيع کنند و اگر هر مؤسّسه اي تلاش و کوشش کند تا سطح فعاليت هاي ديني و مذهبي و خدمات اجتماعي خود را از طريق تأسيس يک حسينيّه يا مسجد يا مؤسّسه اي ديني در ديگر مناطق دور يا نزديک يا با برپا نمودن يک مجلس سوگواري ديگر گسترش دهد، اين بدان معني مي گردد که اين هيأتهاي اداره کننده خود در جهت رشد دانش و بينش و فکر مردم در امر دين و هدايت آنها و نيز در جهت کاستن از درد و رنج و مشکلات و گرفتاريهاي فراوان آنها سهيم گرديده اند. اميرالمؤمنين عليه السلام مي فرمايد:

(اَلنَّاسُ صِنْفانِ: إمّا أَخٌ لَکَ فِي الدِّينِ أَوْ نَظِيرٌ لَکَ فِي الخَلْقِ) [4] .

اگر سوگواران و عزاداران حضرت سيّدالشهداعليه السلام نسبت به اهداف مقدّس اسلام اهتمام ورزند بي ترديد دو ماه پر فيض و با برکت محرّم و صفر از بهترين و مناسب ترين فرصتها جهت دعوت امّتها به دين مبين اسلام و مذهب حقّه تشيّع و نشر مبادي حق و ارزشهاي والاي انساني و گسترش آنهاست.

در حديث شريف است: (ما أَخَذَ اللَّهُ عَلَي الجُهَّالِ أَنْ يَتَعَلَّمُوا اِلاَّ وَ قَدْ أَخَذَ عَلَي الْعُلَماءِ أَنْ يُعَلِّمُوا) [5] .

پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه وآله وسلم فرمودند: (اِذا ظَهَرَتِ الْبِدَعُ فِي أُمَّتِي فَلْيُظْهِرِ الْعالِمُ عِلْمَهُ وَ اِلاَّ فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ المَلائِکَةِ وَ النَّاسِ أجْمَعِينَ) [6] .

اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند: (وَ ما أَخَذَ اللَّهُ عَلَي الْعُلَماءِ أَنْ لا يُقارُّوا عَلي کِظَّةِ ظالِمٍ وَ سَغْبِ مَظْلُومٍ) [7] .


پاورقي

[1] به هواي راحتي و نشاط و يا فتنه و فساد و يا ظلم بر بندگان خروج ننمودم بلکه خروج کردم تا امّت جدّم رسول گرامي اسلام و شيعيان پدرم اميرالمؤمنين را اصلاح و از ظلمها رهايشان سازم، ناسخ التواريخ.

[2] ما و فرزندان اميّه درباره خدا با يکديگر خصومت کرديم، ما همه گفته‏ها و وعده‏هاي الهي را تصديق نموده و بر حق دانستيم و آنها همه را تکذيب کردند و اين خصومت تا قيامت پايان‏ناپذير است» کتاب الامام الحسين: نوشته سيّد علي جلال المصري.

[3] پروردگارا! تو خود از نيّت و مقصود ما آگاهي که آنچه از ما صادر شد براي رسيدن به حکومت و سلطنت و يا طلب زرق و برق دنيا نبود بلکه براي اين بود که قوانين و معالم دين تو را حاکم و عدل و صلاح و اصلاح را در بلاد تو ظاهر کنيم تا بندگان ستم کشيده‏ات در امن و امان به سر برند و به واجبات و سنّت‏ها و احکام تو عمل شود و...، تحف العقول.

[4] مردم دو دسته‏اند: يا برادران تو هستند در دين و يا همنوعان تو هستند در خلقت بحار الانوار: جلد 33صفحه 600.

[5] خداوند متعال پيش از آنکه از ناآگاهان پيمان فراگيري علم گيرد از علما و دانشمندان بر آموختن علم پيمان گرفته است، بحارالانوار: جلد 1.

[6] چون بدعتي در امّتم ظاهر شد، بر عالم دين است که دانش خود را ظاهر کند و با آن به مقابله پردازد در غير اين صورت لعنت خدا و ملائکه و همه انسانها بر او باد، بحارالانوار: جلد 54، صفحه 234.

[7] پروردگار متعال از دانشمندان عهد و پيمان گرفت تا در برابر سودجويي ستمکاران و مظلوميّت مظلومان ساکت ننشينند، نهج‏البلاغه: خطبه شقشقيّه.