در احوال جدّ بزرگ پيشواي سوم آمده که وي شهره راست گويي و عدالت خواهي بود. به نحوي که حتّي قبل از بعثت و در ايام جواني او را محمد امين مي خواندند. اما راست پنداري امري ارثي نبوده و فضيلتي تعليمي است .

حسين (ع) در خانداني چشم به جهان گشود که تعليم و تربيت از اساسي ترين ارکان زندگي به شمار مي رفت و ذره اي غبار کذب در آن راه نداشت .

او نيز به سبب تعاليم وحياني اهل بيت عصمت ، پس از برادر بزرگوارش پرچمدار راستي و آزادگي شد و اين از تمام لحظه هاي زندگي ايشان نمايان است .

او تا اندازه اي اين را پيمود که از جانب خداوندش به عنوان ميزان صداقت لقب گرفته و حضرت حق به سبب وي راست را از کج و خوب را از بد تمايز داد.

پس هر آنچه در جوار حسين است ، بايسته و هر آنچه در مقابل اوست ، زشت وناشايست است .