از ديگر رفتارهاي آموزنده سيد الشهداء، احقاق حقوق ضعيفان از زورمندان است .ضبط اموالي از بيت المال يمن که براي خزانه هاي فرعون شام برده مي شد، به وسيله امام از همين نمونه است . ايشان پس از ورود اموال به مدينه دستور توقيف وتوزيع آن را صادر مي نمايند و در آن خفقان نامه اي از موضع عزت به سوي حکم ران شام ، معاويه مي نويسند: «از حسين بن علي بن معاويه ، بدان کارواني از يمن به سوي تو اموال ، پوشاک و عطر و عنبر مي آورد، آن ها را مي خواستي به خزانه شام سپرده به خاندانت بخوراني . پس من به آن اموال نياز داشتم و ضبطشان نمودم .» واين همان سيره است که در کلام نواده اش امام باقر (ع) به صورت معياري کلي براي فقه عرضه مي شد: «آنچه در دست زورمندان است بر آنان حرام است و بر مردم چنانچه در راه خير واطاعت صرف کنند و نيز شايستگي دريافتش را داشته باشند حلال خواهد بود.» همين است که در آينه زيارت ، مولاي مان اين چنين توصيف مي شود: «تأخذ للدني من الشريف ؛ از اشراف حق بيچارگان و مظلومان را باز گرفتي .»