در قرآن کريم، آيات فراواني درباره صبر و استقامت آمده است. گاهي به انبياء و مؤمنان، دستور مي دهد که صبر کنيد، مانند:

«واَصْبِر عَلي ما اَصابَکَ اِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ الاُمُورِ»؛ [1] «و در برابر مصايبي که به تو مي رسد شکيبا باش که اين از کارهاي مهم است.»

«فَاصْبِرْ اِنَّ وَعْدَ اللّه ِ حَقٌ»؛ [2] «پس صبر و شکيبايي پيشه کن که وعده خدا حق است.»

و گاهي دستور مي دهد که همديگر را به صبر توصيه نماييد، مانند «وتواصَوْ بالصَّبْرِ»؛ [3] «همديگر را به صبر سفارش کنيد.»

و گاه صابران را با زبانهاي مختلف مورد تشويق و بشارت قرار مي دهد، مانند: «وَبَشِّرِ الصّابِرينَ»؛ [4] «به صابران بشارت ده».

«وَاللّه ُ يُحِبُّ الصّابِرينَ»؛ [5] «خداوند صابران را دوست دارد.»

«اِنَّ اللّه َ مَعَ الصابِرينَ»؛ [6] «براستي خداوند با بردباران است.»

و در آيه اي دستور مي دهد که از صبر استمداد بجوييد: «اِسْتَعينُوا بِالصَّبْرِ»؛ [7] «از صبر ياري بجوييد.»

و در برخي آيات پاداش بي حساب صبر و شکيبايي را گوشزد نموده است، مانند اين آيات:

«وَلَنَجْزِيَنَّ الَّذين صَبَرُوا اَجْرَهُمْ بِاَحْسَنِ ما کانُوا يَعْمَلُونَ»؛ [8] «و به کساني که صبر و استقامت پيشه کردند، مطابق بهترين اعمالي که انجام مي دادند پاداش خواهيم داد.»

«وَنِعْمَ اَجْرُ العامِلينَ اَلَّذينَ صَبَرُوا»؛ [9] «چه خوب است پاداش عمل کنندگان؛ همانها که صبر و استقامت ورزيدند.»

«اِنَّما يُوَفَّي الصّابِروُن اَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسابٍ»؛ [10] «همانا صابران اجر و پاداش خود را بي حساب دريافت مي دارند.»