يکي ديگر از صفات نيکو و کليدي انسان، صفت صبر و بردباري است، صبر حالتي است نفساني که اگر به حدّ اعلاي خود برسد انسان را از بي قراري و اضطراب و شکايت از قضاي الهي در برابر حوادث باز مي دارد و قدرت ايستادگي در مقابل نفس و خواسته هاي آن را پيدا مي کند و بر انجام واجبات و طاعات پايدار خواهد ماند؛ به همين جهت در منابع ديني صبر به سه قسم تقسيم شده است؛ صبر در مقابل بلاها و مصائب که نيکوست، و نيکوتر از آن صبر بر طاعت و بندگي است، و برتر از همه بردباري و استقامت در مقابل گناهان و شهوات است. [1] .