زينب عليهاالسلام کاروان سالار است. وي نمونه اعلا و الگوي تمام عياري از چگونگي حرکت انسان به سوي کمال است و پس از برادر مسؤوليت ادامه نهضت پرخروش حسين را برعهده دارد، پرستاري از حجت خدا، امام زين العابدين عليه السلام نيز با اوست. هنگامي که اهل بيت را در بدترين و نامناسب ترين شرايط به کوفه مي آورند در مدخل کوفه زينب عليهاالسلام دختر با فضيلت علي و فاطمه مي درخشد. وي در حالي که شجاعت و عفت و پاکي زنانگي درهم آميخته بود ضمن القاي خطابه اي براي اهل کوفه تلخکامي و غم و اندوه دايمي را مي طلبد (نفرين مي کند) و آنان را متوجه اين واقعيت مي کند که چگونه تحت تاثير نفس پرفريب قرار گرفتند و بازيچه اميال جنايتکاري شدند و ننگ کشتن فرزند پيغمبر را بر دوش کشيدند و براي هميشه به عذاب الهي گرفتار شدند. زينب عليهاالسلام خطابه خود را بدين گونه آغاز مي کند:

«هرگز اشکهاي شما نايستد و شيونتان آرام نگيرد... ننگ کشتن نواده خاتم پيغمبران و سالار فرستادگان را چگونه مي توانيد بشوييد؟» [1] .

آري اسراي دودمان رسول اکرم صلي الله عليه وآله با تبليغات سوء عمال يزيد به عنوان خارجي به کوفه وارد شدند اما «آنها هرگز به صورت يک جمعيت شکست خورده درنيامدند و دنبال همان هدف حسيني بودند.» [2] زينب عليهاالسلام بانوي خردمند بني هاشم با تکيه به نيروي معنوي و عظمت روحي اش ترسي به خود راه نداد و با کمال شجاعت کوفيان عهدشکن و ابن زياد پليد بي رحم سرکش و يزيد مقتدر مستبد تبه کار را رسوا کرد.