در مورد جرياني همانند جريان اجتماعي جزب عثمانيه همان گونه که در بخش هاي بعدي خواهد آمد يک جرياني است که با اصل و اساس دين در ستيز است. ايا با اين گونه جريان اجتماعي هم مسالمت هدف است؟

در پاسخ اين سوال مي توان گفت جنگ يا مصالحه با جرياني همانند جريان حزب عثمانيه هيچ کدام هدف نمي تواند باشد. زيرا با اين گونه جريان چالشگر عليه اساس دين بايد مقابله شود تا فتنه و خطر ان را از جامعه زدوده گردد. مسالمت با اينان هدف نيست، زيرا اينان همواره در صدد فرصت سازي و رساندن اسيب بر اساس دين مي باشند. بايد با اين گونه جريان ها مقابله شود، تا شر ان را از دين و امت اسلامي کوتاه گردد.

آنگاه ظرفيت ها و شرايط زمان ها متفاوت خواهد بود. گاهي اين هدف با مصالحه موقت با آنان تامين خواهد شد و گاهي با ستيزه با آنان.

در يک ظرفيت ممکن است بتوان با مصالحه توطئه همانند توطئه حزب عثمانيه را مهار نمود. يعني همان موضع گيري که امام مجتبي عليه السلام در برابر آنان انجام داد. در يک شرايط ديگر ميتوان با ستيز با آنان و رسوا نمودن و آشکار ساختن چهره نفاق آنان، شر انها را کوتاه ساخت، يعني همان کاري که حسين بن علي عليه السلام انجام داد.

بر اين اساس گر چه مسالمت هدف و اساس زندگي اجتماعي ديني را شکل مي دهد؛ اما نه با جريان خطرناکي همانند جريان حزب عثمانيه. با اين نوع جريان ها در زمان هاي گوناگون به فرا خور همان شرايط و ظرفيت ها بايد موضع گيري شود.