إذا جادَتِ الدُّنيا عَلَيکَ فَجُد بِها

عَلَي النّاسِ طُرّاً قَبلَ أن تَتَفَلَّتِ
فَلَا الجودُ يُفنيها إذا هِيَ أقبَلَت

ولَا البُخلُ يُبقيها إذا ما تَوَلَّتِ. [1] .

* * *
هر گاه دنيا به تو روي آورْد، قبل از اين که از دستت برود

به همه مردمان، از آن ببخش

چرا که اگر دنيا روي آورَد، بخشش، آن را از ميان نمي بَرَد

و چون پشت کند، بخل، نگاهش نمي دارد.