در نكوهش آزمندي
فَما لَکَ غَيرَ ما قَد خُطَّ شَي ءٌ
وإن کَثُرَ التَّقَلُّبُ وَالشُّخوصُ [1] .
وقَد يَأتِي المُقيمَ المالُ عفواً
ويُحرَمُهُ عَلَي الطَّلَبِ الحَريصُ. [2] .
* * *
روزي ات بيش از مقداري که برايت نوشته شده، نيست
گرچه به دنبال آن، اين سو و آن سو بروي و همه جا سفر کني.
گاه براي کسي که در وطنش مانده، بيش از نيازش مي رسد
و کسي که آزمندانه در پي آن مي دود، محروم مي شود.
پاورقي
[1] شخوص المسافر: خروجه عن منزله (النهاية: ج 2 ص 450 «شخص»).
[2] المناقب والمثالب للخوارزمي: ص 328.