کيست زينب؟ آنکه عالم واله و حيران اوست

نور عصمت جلوه گر از چهره ي تابان اوست



گوهر پاکي که از پستان عصمت خورده شير

جان به قربانش که جان عالمي قربان اوست



زهره اي کاندر سپهر عزت و جاه و جلال

روشني بخش کواکب شمسه ي ايوان اوست



بانوئي کاندر حريم عفت و شرم و وقار

مريم پاکيزه دامن حاجب و دربان اوست



رونق رضوان ز انفاس نسيم گلشنش

نکهت جنت ز گيسوي عبيرافشان اوست



سيل نطق آتشينش کند کاخ کفر را

کاخ ايمان متکي بر پايه ي ايمان اوست



کيست اين آشفته؟ کز او عالمي آشفته است

کيست اين سرگشته کاينسان چرخ سرگردان اوست



ميوه ي بستان زهرا پاره ي قلب علي (ع)

آنکه عالم خوشه چين خرمن احسان اوست



آفتاب برج عصمت آنکه اهل فضل را

ديده، روشن از فروغ دانش و عرفان اوست



جلوه ي حق کرد روشن کوفه ي تاريک را

گرمي بازار شام از خطبه ي سوزان اوست



داستاني کاتش اندر دامن هستي فکند

داستان محنت و اندوه بي پايان اوست



همت مردانه ي او نگسلد زنجير عهد

خوشتر از پيوند هستي رشته ي پيمان اوست



اي «رسا» بر ماتم او تا قيام رستخيز

آسمان را گريه ها بر ديده ي گريان اوست