اي فصل بلند و بينهايت!

طوفان غرور و کوه غيرت!
درياي به خاک و خون نشسته

در گستره ي کوير غربت

افسانه ترين حکايت عشق

آغوش صميمي صداقت
اسطوره ي آسماني خاک

تنديس شکوه و استقامت
در خاطره ي غروب، جاريست

پرواز تو در طلوع هجرت
يادآور لحظه هاي تلخيست

اي خواهش سرخ بي اجابت
جا داشت فرات، خشک مي شد

با ياد لب تو از خجالت