آتش دشمن چو خيمه گاه بگيرد

دامن هر طفل بيگناه بگيرد



آه يتيمان ز قلب زار برآيد

آينه ي چرخ، دود آه بگيرد



رو به حرم چون نهند لشکر دشمن

نيست کسي راه بر سپاه بگيرد



سيلي دشمن کبود کرد رخي را

کز اثرش مي سزد که ماه بگيرد



گوي به مهدي بيا عزاي پدر گير

شاه ببايد عزاي شاه بگيرد



روز قيامت اميد آيتي آنست

سايه ي لطف تو را پناه بگيرد