رسم است هر که داغ جوان ديد، دوستان

رأفت برند حالت آن داغديده را



يک دوست، زير بازوي او گيرد از وفا

و آن يک، ز چهره پاک کند اشک ديده را



القصه هر کسي به طريقي ز روي مهر

تسکين دهد مصيبت بر وي رسيده را



آيا که داد تسليت خاطر حسين؟

چون ديد نعش اکبر در خون طپيده را



آيا که غمگساري و انده بري نمود

ليلاي داغديده و محنت کشيده را؟



بعد پسر، دل پدر آماج تير شد

آتش زدند لانه ي مرغ پريده را