برخيز محتشم گه ماتم رسيده است

بار دگر هلال محرّم دميده است



برخيز محتشم بِسُرا نوحه اي که باز

ايّام حزن آل پيمبر رسيده است



برخيز محتشم بنگر خون به جاي اشک

از ديدگان حضرت مهدي(عج) چکيده است



برخيز و کن نظاره که از فرش تا به عرش

خوان عزا و غصّه و اندوه چيده است



برخيز و باز جانب مقتل نگاه کن

بنگر حسين فاطمه در خون طپيده است



سرده نواي مرثيّه در ماتم حسين

يعني که باز ماه محرّم رسيده است



آري بخوان که مرثيه هاي تو جان گزاست

جانسوزتر ز مرثيه ات کس نديده است



گر خون ز ديده شيعه بگريد بود سزا

در ماتمي که پشت فلک زان خميده است



تنها نه محتشم ز غم کربلا گريست

هر جا که بود شيعه به آل عبا گريست