ابوعمرو زياد بن عريب بن حنظلة بن دارم بن عبدالله بن کعب الصائد بن شراجيل بن شراجيل بن عمرو بن جشم بن حاشد بن جشم بن حيزون بن عوف بن همدان صائدي (بنوصائد شاخه اي از همدان بوده است) بنا به گفته جمعي از اهل طبقات: عريب؛ صحابي بوده و پسرش ابوعمره نيز ادراکي از پيامبر خدا داشته و مردي دلير، عبادت پيشه و معروف به پارسائي بوده است. صاحب «الأصابه» گفته: در کربلا همراه حسين (ع) کشته شد و شيخ ابن نما روايت کرده از مهران کاهلي برده بنوصائد (يا برده بنوکاهل) که او گفت: در کربلا کسي را ديدم که جنگ سختي مي کرد و به هر گروهي حمله مي برد پراکنده شان مي ساخت و خدمت حسين (ع) مي رسيد و مجددا به ميدان برمي گشت. پرسيدم اين شخص کيست؟ گفتند: ابوعمره حنظلي تا اين که عامر بن نهشل يکي از بني تيم

لات به ثعلبه، متعرض او شد و او را کشت و سرش را از تن جدا کرد ابن نما افزوده است: او مردي شب زنده دار و متهجدي بود.