بازگشت

عبدالرحمن بن عبدالله ارحبي


عبدالرحمن بن عبدالله بن کدن أرحب بن دعام بن مالک بن معاويه بن صعب بن رومان بن بکير همداني ارحبي (بني ارحب شاخه اي از همدان است)، فردي موجه، تابعي، دلير و جسور بوده است. مورخين گفته اند: اهل کوفه او را به مکه فرستادند تا با قيس بن مسهر که نامه هائي با خود داشتند. تعداد نامه ها تقريبا 53 عدد بود و هر نامه به عنوان دعوت امام، از سوي جماعتي نوشته شده بود. نخست عبدالله بن سبع و عبدالله بن وال اعزام شده بودند و بعد از اينها، قيس و عبدالرحمن و در مرحله سوم هم سعيد بن عبدالله حنفي و هاني بن هاني سبيعي اعزام شدند. عبدالرحمن دوازده شب از ماه رمضان گذشته وارد مکه شد و پيام آورندگان در اينجا با هم ديدار کردند.

ابومخنف گفته است: چون امام (ع)، مسلم را خواست و به کوفه اعزام کرد، قيس و عبدالرحمن و عمارة بن عبيد سلولي را که از اعزاميها بود، همراه او فرستاد و سپس عبدالرحمن به خدمت امام برگشت و جز ياران او بود تا اين که روز دهم محرم آن وضع را ديد و اذن قتال خواست و به ميدان رفت و مي جنگيد تا کشته شد. رضوان الله تعالي عليه.