بازگشت

عبدالله بن الحسين بن علي بن ابيطالب


عبدالله [1] در مدينه متولد شده است و گفته شده است که در کربلا متولد شده است ولي اين قول درست نيست، مادرش «رباب» دختر مرة بن القيس بن عدي بن اوس بن جابر بن کعب بن عليم بن جناب بن کلب مي باشد، مادر رباب ميسون دختر عمرو بن حصين بن ضمضم است، و مادر ميسون، رباب دختر اوس بن حارثه بن حاتم طائي است.

درباره ي رباب، ابوعبدالله الحسين (ع) مي فرمايد:


لعمرک انني لأحب دارا

تحل بها سکينة و الرباب


أحبهما و أبذل جل مالي

و ليس لعاتب، عندي عتاب


قسم به جان تو، خانه اي را دوست مي دارم که در آن سکينه و رباب رفت و آمد داشته باشند آنان را دوست مي دارم و بيشترين مالم را به آنان بذل مي کنم و اين امر، هيچ نوع شماتت و عتابي ندارد.

امرء القيس در مدينه، سه دخترش را به ازدواج اميرالمؤمنين و امام حسن و امام حسين (عليهم السلام) درآورد که داستانش مشهور است، رباب که به همسري امام حسين (ع)

درآمده بود و سکينه و عبدالله فرزندان حسين (ع) از رباب مي باشند.

مسعودي، اصفهاني، و طبري و ديگران نوشته اند: حسين (ع) هنگامي که از زندگاني مأيوس شد و به خيمه ي خود آمد کودک خردسالش را خواست تا با او وداع کند، زينب عليهاالسلام او را آورد، حسين (ع) کودک را گرفت و بغل کرد به او مي نگريست که تيري آمد و به گلوي طفل اصابت کرد و او را به شهادت رساند.

گفته اند: حضرت با کف دستان مبارک خود، خونها را به سوي آسمان مي پاشيد و مي فرمود: «اللهم لا يکن أهون عليک من دم فصيل، اللهم ان حبست عنا النصر من السماء فاجعل ذلک لما هو خير لنا، و انتقم لنا من هؤلاء الظالمين فلقد هون ما نزل بي انه بعينک يا أرحم الراحمين» پروردگارا خون اين کودک کمتر از خون ناقه ي صالح نسيت، پروردگارا اگر نصرت و پيروزي آسماني را از ما بازداشته اي پس پيروزي را در هر موردي که به نفع ماست نصيب ما فرما، و از اين مردم ستمگر انتقام ما را بگير. آنچه بر من وارد شد در منظر ديد توست بر من سهل و گوارا است اي ارحم الراحمين!»

گفته اند: از امام باقر (ع) رسيده است که. قطره اي از آن خون، به زمين برنگشت. پس حضرت با غلاف شمشيرش، زمين را گود کرد و کودک خون آلود خود را دفن نمود و به ميدان کارزار برگشت.

سيد بن طاوس (م 664 ه. ق) روايت کرده است: حضرت کودک را از خواهرش زينب گرفت و خواست او را ببوسد که تيري آمد و کودک را شهيد کرد، حضرت او را به خواهرش داد و گفت: کودک را بگير [2] سپس به شرحي که گذشت رفتار کرد.

ابومخنف گويد: آن که کودک را هدف تير قرار داد حرملة بن الکاهن [3] الأسدي بود، ديگران روايت کرده اند که رها کننده ي تير، عقبة بن بشر الغنوي بود. قول اول از حضرت باقر (ع) روايت شده است.


پاورقي

[1] مقصود از عبدالله همان علي اصغر معروف شيرخواره مي‏باشد.

[2] لهوف سيد بن طاووس [ترجمه‏ي نگارنده] ص 134 چاپ دفتر نشر نويد اسلام قم.

[3] الکاهن نون آخر است و اين چنين تلفظ کرده‏اند ولي در برخي از کتابها به لام آخر آمده است ولي ضبط صحيح برخلاف آنست.